اینترن

ازم پرسید می تونم تو انتخاب کتاب کمکتون کنم ؟ دنبال چه سبک کتابی هستین ؟  گفتم نمی دونم !  گفت مثلا چه سوالی تو ذهنتون هست ؟  نمی دونستم اون چیزایی که تو ذهنم هست رو بگم یا نه ! خلاصه ش کردم و یه کمی رسمی ترش کردم. گفتم فلسفه ی هستی ؟ اینکه چرا هستیم ؟  ولی دوست داشتم یکی باشه که بتونم ازش بپرسم دنیا واقعا زشته یا من زشت می بینمش ؟ازش بپرسم من چرا هستم ؟ تو چرا هستی ؟ چرا انقدر روزا تکراریه ؟ چرا هیچ چیز جدید و ارزشمندی وجود نداره ؟ چرا فقط خوردنه و خوابیدن و‌پوشیدن و کار کردن و تفریح کردن ؟ همین ؟ همش همین ؟ تمام زندگی همینه ؟ نباید تهش همین باشه. زندگی اگر چنان باشد که تا پیش از این می شناختم باید چیز نویی داشته باشد . من باید چیز نویی داشته باشم. حرف نویی که جهان بتواند انرا بشنود اما دیر زمانی ست که یا من لال مانده ام یا جهان کر ! یا شاید هم من کر شده ام !  شاید کر شده ام که دیگر نوای شادی و امید از جهان نمی شنوم . شاید هم تا به حال اشتباه می شنیدم . نمی دانم! چه کسی می داند ؟ چه کسی می داند ؟ چه کسی می داند عدالت یک مفهوم انتزاعی ست یا یک مفهوم حقیقی؟ چه کسی می داند غایت چیست ؟ جه کسی می داند چه چیزی را باید جست ؟ امید حقیقی ست یا کاذب؟ بهشت واقعا هست ؟ یا وعده ی عده ایست برای استحمار ما ؟اگر هست چگونه است ؟ اگر آنگونه که گفته اند هست ، به گمانم کسالت بار است ! به گمانم کوچکتر از انسان است. اصلا انسان کیست ؟ برای چه آمده ؟ جه چیز را باید بجوید؟ نیکی و زیبایی و خردمندی را ؟ اگر این است پس چرا جستن اینها این همه درد دارد این همه خستگی دارد ناامیدی دارد. اگر غایت این است ، چرا غایتِ ما زیر چکمه ی ظلمت له می شود ؟ اگر این است، چرا این است ؟  اینترن...ادامه مطلب

بعد از این هر بار در دو راهی ماندن و رفتن اقرار گرفتم، هر بار نام وطن قلبم را لرزاند و غروب آفتاب از پشت دماوند اشک در چشمانم نشاند ، اشک هایم را پاک می کنم بغض هایم را فرو می خورم و می گذارم عقلم فرماندهی کند. می گویم که باید بروم. بروم به جایی دور از وطن،به دور از مادر، به دور از خانواده به دور از این خاک .آری قطعا باید برم. به جایی نو ، باید دوباره برخاستن و دوباره راه رفتن و دوباره سخن گفتن را بیاموزم چنان که ۲۸سال قبل آموختم. از سرزمین خویش به سرزمین خارجی ها خواهم رفت و خارجی خواهم بود .می دانم می دانم  اما نه برای رهایی از حجاب اجباری خواهم رفت نه برای فرار از گرانی نه برای داشتن ساعت کاری کمتر و درامد بیشتر. به جایی خواهم رفت که قانون وسیله ای برای بازستاندن حقوقم باشد. به جایی که فرزندانم احساس کنند هستند و تاثیرگزارند. اینترن...ادامه مطلب

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">

اینترن...

یادمه وقتی بچه بود عاشق بازی و فوتبال بود . یه مدت سودای فوتبالیست شدن در سر داشت . علاقه ش سرکوب شد . چون باید درس میخواند . آینده و خوشبختی در درس خوندنه ! بزرگتر که شد به موسیقی علاقه مند شد . رویای اون موزیسین شدنه . باز هم سرکوب شد . چون باید درس بخونه . چون موسیقی تو این مملکت آب ‌‌و نون نمیشه اینترن...ادامه مطلب

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">

اینترن...

پذیرفتن این که آسمان دیگر مثل ۲۳سالگی آبی نمی شود و پرستوها دیگر مثل ۲۰سالگی دیوانه نمی شوند  و دیگر بهار ، بهارِ سال‌های جوانی نمی شود و دیگر آفتاب پرتو نوازشگرش را در عصر های اسفند به جسم خسته ما نم اینترن...ادامه مطلب

اینترن...

اینترن...

به خیالم آن همه شوق و آن همه لذتی که در تماشای ستاره ها و شهاب هایی که هر شب به آسمانم میفرستادی، زیبایی آن نور و ستاره و شهاب و وسعت آسمان بود اما اکنون پس از سال ها تماشای آنچه فرستادی و پس از سالها اینترن...ادامه مطلب

اینترن...